-
1 μαρμαρίζω
μαρμαρίζω, = μαρμαίρω, schimmern, glänzen; ἀκτῖνας ὄσσων μαρμαριζοίσας, Pind. frg. 88; πέτρα μαρμαρίζουσα, das marmorharte Gestein, D. Sic. 3, 12.
-
2 μαρμαρίζω
μαρμαρίζω, schimmern, glänzen; πέτρα μαρμαρίζουσα, das marmorharte Gestein
См. также в других словарях:
AURI Vena — in metallis: unde aurum effodiebatur, dictum est id, quod in glarea ac reliquo lapide, marmoris instar, nitebat; μαρμαρίζουσα πέτρα, et πέτρα ἀποςτίλβουσα, et μάρμαρον, Diodoro post Agatharchidem. De qua Plin. l. 33. c. 4. ubi de Hispaniae… … Hofmann J. Lexicon universale
